wat je al niet met je meedraagt
vooral de blunders lijken vers
zoveel chromo-somen als jouw richting
hoeveel anderen komen op jouw weg?

herinneringen komen en gaan en het geweten heeft nooit
zonder werk gezeten en als het vreemde pijnlijk rondgaat om
bekommerd elkaar aandacht te geven en in dialoog ik voor mij
'hoe borend van vreemd naar nieuw de betekenis verandert'
ken als tijd 

de urgentie samen spannend vormt het nieuwe zorg
en surplus dat beschikbaar eigen is om het te doen
genieten en het de eerste keer echt wezenlijk
te doorleven en te benoemen als 
 
'mijn hart'