wat je al niet met je meedraagt
vooral de blunders lijken vers
chromo-somen vormden je wat je bent
hoeveel anderen kwamen op jouw weg?

herinneringen komen en gaan en het geweten heeft nooit
zonder werk gezeten en als het onbekende pijnlijk rondgaat
helpen wij elkaar in dialoog bekommerd tot plezier ken ik
dat wat vreemd was nu bevrijdend uitstroomt als tijd 

ontroerd dat ik ben vormt dit inzicht nieuwe zorg dat
klaar staat om het bekeken de eerste keer los te laten
het te vieren en echt wezenlijk te genieten als 
 
mijn hart